Ο όρος ‘ψηφιακή κατασκευή’ δημιουργεί την υπόσχεση μιας ουτοπίας αυτοματοποίησης της κατασκευής, συγκλίνοντας τα όρια μεταξύ της πραγματικότητας και της επιστημονικής φαντασίας.
Η τρισδιάστατη εκτύπωση παρουσιάζεται ως η υπόσχεση του μέλλοντος, όπου ο καθένας θα μπορεί να παράγει τα αντικείμενα που χρησιμοποιεί μόνος του. Στην πραγματικότητα όμως είναι η υπόσχεση πως ο καθένας θα μπορεί να παραγάγει τα αντικείμενα που χρειάζεται, όπως τα χρειάζεται. Πρόκειται για τα εργαλεία που επαναφέρουν τη σχέση μεταξύ του παραγωγού και του καταναλωτή.
Ο τρισδιάστατος εκτυπωτής μας δίνει τη δυνατότητα να συζητάμε για έναν νέο τύπο τεχνίτη, αυτόν του ψηφιακού, δηλαδή ο τεχνίτης ο οποίος μεταχειρίζεται τα εργαλεία που μετατρέπουν την πληροφορία σε ύλη. Είναι ένα εργαλείο αρκετά δυνατό ώστε να επαναφέρει τον σχεδιαστή δυναμικά στο προσκήνιο και να τον κάνει ανταγωνιστικό προς την κλασική βιομηχανική παραγωγή μεγάλης κλίμακας. Στην πραγματικότητα αποτελεί κάτι παραπάνω από ένα εργαλείο, αποτελεί προέκταση της σκέψης του σχεδιαστή.
Τα νέα εργαλεία παρουσιάζουν μια σειρά νέων δυνατοτήτων και ταυτόχρονα ένα πλήθος περιορισμών. Στο πλαίσιο αυτού του εργαστηρίου, εξετάζεται το εργαλείο της τρισδιάστατης εκτύπωσης και ειδικότερα, οι εκτυπωτές που λειτουργούν μέσω της προώθησης υλικού.
Οι συμμετέχοντες εισήχθησαν στον κόσμο της τρισδιάστατης εκτύπωσης, μαθαίνοντας πως να μεταβούν από ένα πρωτότυπο σε ένα τελικό προϊόν. Έλαβαν την τεχνική γνώση και απέκτησαν την εμπειρία που απαιτούνται για τη χρήση των μηχανημάτων αυτών και της ένταξης αυτών στη σχεδιαστική διαδικασία.
Τελικός στόχος ήταν ο σχεδιασμός ενός μικρού αντικειμένου - μοντέλου. Το θέμα που δόθηκε αφορούσε το σχεδιασμό ενός φανταστικού κόσμου. Συνεχίζοντας την περιήγηση στον κόσμο του sci-fi, ανατέθηκε στους συμμετέχοντες η τρισδιάστατη μοντελοποίηση της δικής τους μετά-αποκαλυπτικής πραγματικότητας.
Κατά τη διάρκεια αυτού του Design Session, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να εφαρμόσουν στην πράξη τις γνώσεις που έλαβαν. Με την ολοκλήρωση του σεμιναρίου ο κάθε συμμετέχων έλαβε τυπωμένο το τρισδιάστατο αντικείμενο το οποίο σχεδίασε.
Ο όρος ‘ψηφιακή κατασκευή’ δημιουργεί την υπόσχεση μιας ουτοπίας αυτοματοποίησης της κατασκευής, συγκλίνοντας τα όρια μεταξύ της πραγματικότητας και της επιστημονικής φαντασίας.
Η τρισδιάστατη εκτύπωση παρουσιάζεται ως η υπόσχεση του μέλλοντος, όπου ο καθένας θα μπορεί να παράγει τα αντικείμενα που χρησιμοποιεί μόνος του. Στην πραγματικότητα όμως είναι η υπόσχεση πως ο καθένας θα μπορεί να παραγάγει τα αντικείμενα που χρειάζεται, όπως τα χρειάζεται. Πρόκειται για τα εργαλεία που επαναφέρουν τη σχέση μεταξύ του παραγωγού και του καταναλωτή.
Ο τρισδιάστατος εκτυπωτής μας δίνει τη δυνατότητα να συζητάμε για έναν νέο τύπο τεχνίτη, αυτόν του ψηφιακού, δηλαδή ο τεχνίτης ο οποίος μεταχειρίζεται τα εργαλεία που μετατρέπουν την πληροφορία σε ύλη. Είναι ένα εργαλείο αρκετά δυνατό ώστε να επαναφέρει τον σχεδιαστή δυναμικά στο προσκήνιο και να τον κάνει ανταγωνιστικό προς την κλασική βιομηχανική παραγωγή μεγάλης κλίμακας. Στην πραγματικότητα αποτελεί κάτι παραπάνω από ένα εργαλείο, αποτελεί προέκταση της σκέψης του σχεδιαστή.
Τα νέα εργαλεία παρουσιάζουν μια σειρά νέων δυνατοτήτων και ταυτόχρονα ένα πλήθος περιορισμών. Στο πλαίσιο αυτού του εργαστηρίου, εξετάζεται το εργαλείο της τρισδιάστατης εκτύπωσης και ειδικότερα, οι εκτυπωτές που λειτουργούν μέσω της προώθησης υλικού.
Οι συμμετέχοντες εισήχθησαν στον κόσμο της τρισδιάστατης εκτύπωσης, μαθαίνοντας πως να μεταβούν από ένα πρωτότυπο σε ένα τελικό προϊόν. Έλαβαν την τεχνική γνώση και απέκτησαν την εμπειρία που απαιτούνται για τη χρήση των μηχανημάτων αυτών και της ένταξης αυτών στη σχεδιαστική διαδικασία.
Τελικός στόχος ήταν ο σχεδιασμός ενός μικρού αντικειμένου - μοντέλου. Το θέμα που δόθηκε αφορούσε το σχεδιασμό ενός φανταστικού κόσμου. Συνεχίζοντας την περιήγηση στον κόσμο του sci-fi, ανατέθηκε στους συμμετέχοντες η τρισδιάστατη μοντελοποίηση της δικής τους μετά-αποκαλυπτικής πραγματικότητας.
Κατά τη διάρκεια αυτού του Design Session, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να εφαρμόσουν στην πράξη τις γνώσεις που έλαβαν. Με την ολοκλήρωση του σεμιναρίου ο κάθε συμμετέχων έλαβε τυπωμένο το τρισδιάστατο αντικείμενο το οποίο σχεδίασε.
The term 'digital fabrication' creates the promise of an automation utopia of construction, converging the boundaries between reality and science fiction.
3D printing is presented as the promise of the future, where everyone can self-produce the objects they use. In fact, however, it is the promise that everyone will be able to produce the items they need as they need them. These are the tools that restore the relationship between the producer and the consumer.
3D printers enables us to talk about a new type of craftsman, the digital one, the craftsman who handles the tools that convert information into matter. It is a tool that is strong enough to bring the designer to the forefront and to make him/her competitive with the classic large-scale industrial production. In fact it is more than just a tool, it is an extension of the designer's thinking.
The new tools present a number of new possibilities and at the same time a number of limitations. This workshop examines the tool of 3D printing, and in particular, the printers that work through material extrusion.
Participants were introduced to the world of 3D printing, learning how to move from a prototype to a final product. They received the technical knowledge and acquired the experience required for the use of these machines and their integration into the design process.
The final goal was to design a small object - model. The brief was about designing a fantasy world. Continuing the tour of the sci-fi world, participants were given the task of modelling their own post-apocalyptic reality.
During this Design Session, the participants were asked to apply the knowledge they acquired in practice. At the end of the workshop each participant received the three-dimensional object that they designed.
