Καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται, οι δυνατότητες του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού αυξάνονται. Η ανάγκη σχεδιασμού στο πλαίσιο υψηλής ενεργειακής απόδοσης είναι δυνατόν να λειτουργεί καθ’ όλη τη διαδικασία σχεδιασμού και σε συνδυασμό με το πλήθος δεδομένων που μπορούν να αντληθούν για το εκάστοτε μέρος να παραγάγουν νέες χωρικές ποιότητες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Η σχεδιαστική μας ελευθερία σχετίζεται με την ελευθερία που μας δίνουν τα εργαλεία μας. Μέσω της εφαρμογής και του συνδυασμού των εργαλείων του παραμετρικού σχεδιασμού μας δίνεται η δυνατότητα να μελετηθούν οι διαφορετικές συμπεριφορές της δομής με βάση τα ενεργειακά τους χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα έχουμε τη δυνατότητα να εξετάσουμε και να επεξεργαστούμε κατά βούληση το πλήθος δεδομένων ώστε να δημιουργήσουμε νέα άυλα τοπία δεδομένων, τα οποία με τη σειρά τους ενσωματώνονται στην παραγωγή νέων χωρικών καταστάσεων οι οποίες θα βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με το περιβάλλον τους.
Επιτρέπεται κατά αυτόν τον τρόπο η ταυτόχρονη ανάδραση με τις τροποποιήσεις του σχεδιασμού, οπότε καθώς εκτελείται στο περιβάλλον μοντελοποίησης, οι πληροφορίες και η ανάλυση λειτουργούν αμφίδρομα. Εκφράζεται δηλαδή ενεργά η αμφίδρομη σχέση μεταξύ της πληροφορίας και του σχεδιασμού.
Στους συμμετέχοντες δόθηκε ως σχεδιαστικό θέμα ο σχεδιασμός μιας δομής προσωρινής κατοίκησης η οποία τοποθετείται στο δίκτυο μονοπατιών της Σίφνου. Η διαδικασία του σχεδιασμού έπρεπε να βασιστεί στην ανάλυση των διάφορων κλιματικών δεδομένων της περιοχής και στα διάφορα σύνολα δεδομένων που τη χαρακτηρίζουν, όπως οι ομάδες χρηστών και τα σημεία ενδιαφέροντος του εγγύς περιβάλλοντος. Απώτερος στόχος ήταν η δημιουργία ενός μαθηματικού τύπου ο οποίος θα συνδυάζει το πλήθος δεδομένων και θα μεταμορφώνει τα αριθμητικά δεδομένα σε χωρικές ποιότητες.
Πέρα από τα διάφορα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά η δομή έπρεπε να μελετηθεί και κατασκευαστικά, καθώς το σχεδιαστικό αποτέλεσμα υλοποιήθηκε σε μακέτα κλίμακας 1:1, η οποία τοποθετήθηκε προσωρινά στον λόφο του Φιλοπάππου.
Η συνθετική ιδέα εφαρμόζεται μέσω της χρήσης βάσεων δεδομένων οι οποίες φιλτράρονται και δημιουργούν νέα ψηφιακά τοπία έτοιμα να φιλοξενήσουν νέες χωρικές ποιότητες. Ορίζονται κατά αυτόν τον τρόπο χαρακτηριστικές τιμές και σχετικά αξιώματα τα οποία με τη σειρά τους εικονοποιούνται εκ νέου, ώστε να πλαισιώσουν τη μορφολογική και τη συνθετική τεκμηρίωση της κατασκευής.
Η νέα χωρική πραγματικότητα τοποθετείται στα σημεία τομής του δικτύου των μονοπατιών. Το κεντρικό σώμα του σκελετού αποτελείται από τη σύνδεση ξύλινων στοιχείων με παραμετροποιημένη πλέξη νήματος στην άνω οριζόντια επιφάνεια. Το μέγεθος των ανοιγμάτων καθορίζεται συναρτήσει μίας προσαρμοσμένης μεθόδου αξιολόγησης της σημαντικότητας της ροής των μονοπατιών με βάση τα κοινωνικά φίλτρα των διαφορετικών ομάδων χρηστών που εξετάζονται.
Η κατασκευή, πέρα από τον προφανή ρόλο της ως μια υποδομή για την παροχή σκίασης στους χρήστες των μονοπατιών, αποσκοπεί στην αλληλεπίδραση και στην ώσμωση μεταξύ των διαφορετικών ομάδων χρηστών. Με βάση τον προγραμματικό της σκοπό ορίζονται οι παράμετροι σχεδίασης και διαμόρφωσης της. Κωδικοποιούνται οι διάφορες συμπεριφορές και τα χαρακτηριστικά της εκάστοτε θέσης που έχουν προκύψει από την παραπάνω ανάλυση και δημιουργείται έτσι ένα δυναμικό σύστημα διαμόρφωσης της δομής με βάση την εκάστοτε θέση τοποθέτησης.
Η απλότητα ενός μονολιθικού όγκου στο βραχώδες τοπίο της Σίφνου συνδυαστικά με την επίδραση που έχουν τα συνεχώς εναλλασσόμενα μοτίβα αλληλεπίδρασης μεταξύ των χρηστών στη διάρκεια της ημέρας και του χρόνου, οδηγεί στη μεταμόρφωση ενός βασικού στοιχείου υποδομής σε έναν εναλλακτικό κόμβο με ανθρωποκεντρικό ενδιαφέρον και ταυτόχρονο σεβασμό προς τους περιορισμούς που τίθενται από τα εκάστοτε γεωγραφικά δεδομένα.
Ο τελικός όγκος δομείται από όψεις τραπεζοειδούς μορφής με τριγωνικές λεπτομέρειες. Ο εσωτερικός χώρος εξαγωνικής κάτοψης στέφεται από ένα αίθριο, το οποίο προκύπτει από τις συνεχείς πλέξεις νήματος, οι οποίες αποσκοπούν στη διαφοροποιημένη σκίαση της κατασκευής λόγω των κατά μήκος ακμών του νήματος. Στο σύνολό της η κατασκευή συνδυάζει πλήθος χαρακτηριστικών ώστε να δημιουργήσει μια χωρική μήτρα ανάμειξης των διαφορετικών ομάδων χρηστών των μονοπατιών.
Καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται, οι δυνατότητες του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού αυξάνονται. Η ανάγκη σχεδιασμού στο πλαίσιο υψηλής ενεργειακής απόδοσης είναι δυνατόν να λειτουργεί καθ’ όλη τη διαδικασία σχεδιασμού και σε συνδυασμό με το πλήθος δεδομένων που μπορούν να αντληθούν για το εκάστοτε μέρος να παραγάγουν νέες χωρικές ποιότητες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Η σχεδιαστική μας ελευθερία σχετίζεται με την ελευθερία που μας δίνουν τα εργαλεία μας. Μέσω της εφαρμογής και του συνδυασμού των εργαλείων του παραμετρικού σχεδιασμού μας δίνεται η δυνατότητα να μελετηθούν οι διαφορετικές συμπεριφορές της δομής με βάση τα ενεργειακά τους χαρακτηριστικά. Ταυτόχρονα έχουμε τη δυνατότητα να εξετάσουμε και να επεξεργαστούμε κατά βούληση το πλήθος δεδομένων ώστε να δημιουργήσουμε νέα άυλα τοπία δεδομένων, τα οποία με τη σειρά τους ενσωματώνονται στην παραγωγή νέων χωρικών καταστάσεων οι οποίες θα βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με το περιβάλλον τους.
Επιτρέπεται κατά αυτόν τον τρόπο η ταυτόχρονη ανάδραση με τις τροποποιήσεις του σχεδιασμού, οπότε καθώς εκτελείται στο περιβάλλον μοντελοποίησης, οι πληροφορίες και η ανάλυση λειτουργούν αμφίδρομα. Εκφράζεται δηλαδή ενεργά η αμφίδρομη σχέση μεταξύ της πληροφορίας και του σχεδιασμού.
Στους συμμετέχοντες δόθηκε ως σχεδιαστικό θέμα ο σχεδιασμός μιας δομής προσωρινής κατοίκησης η οποία τοποθετείται στο δίκτυο μονοπατιών της Σίφνου. Η διαδικασία του σχεδιασμού έπρεπε να βασιστεί στην ανάλυση των διάφορων κλιματικών δεδομένων της περιοχής και στα διάφορα σύνολα δεδομένων που τη χαρακτηρίζουν, όπως οι ομάδες χρηστών και τα σημεία ενδιαφέροντος του εγγύς περιβάλλοντος. Απώτερος στόχος ήταν η δημιουργία ενός μαθηματικού τύπου ο οποίος θα συνδυάζει το πλήθος δεδομένων και θα μεταμορφώνει τα αριθμητικά δεδομένα σε χωρικές ποιότητες.
Πέρα από τα διάφορα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά η δομή έπρεπε να μελετηθεί και κατασκευαστικά, καθώς το σχεδιαστικό αποτέλεσμα υλοποιήθηκε σε μακέτα κλίμακας 1:1, η οποία τοποθετήθηκε προσωρινά στον λόφο του Φιλοπάππου.
Η συνθετική ιδέα εφαρμόζεται μέσω της χρήσης βάσεων δεδομένων οι οποίες φιλτράρονται και δημιουργούν νέα ψηφιακά τοπία έτοιμα να φιλοξενήσουν νέες χωρικές ποιότητες. Ορίζονται κατά αυτόν τον τρόπο χαρακτηριστικές τιμές και σχετικά αξιώματα τα οποία με τη σειρά τους εικονοποιούνται εκ νέου, ώστε να πλαισιώσουν τη μορφολογική και τη συνθετική τεκμηρίωση της κατασκευής.
Η νέα χωρική πραγματικότητα τοποθετείται στα σημεία τομής του δικτύου των μονοπατιών. Το κεντρικό σώμα του σκελετού αποτελείται από τη σύνδεση ξύλινων στοιχείων με παραμετροποιημένη πλέξη νήματος στην άνω οριζόντια επιφάνεια. Το μέγεθος των ανοιγμάτων καθορίζεται συναρτήσει μίας προσαρμοσμένης μεθόδου αξιολόγησης της σημαντικότητας της ροής των μονοπατιών με βάση τα κοινωνικά φίλτρα των διαφορετικών ομάδων χρηστών που εξετάζονται.
Η κατασκευή, πέρα από τον προφανή ρόλο της ως μια υποδομή για την παροχή σκίασης στους χρήστες των μονοπατιών, αποσκοπεί στην αλληλεπίδραση και στην ώσμωση μεταξύ των διαφορετικών ομάδων χρηστών. Με βάση τον προγραμματικό της σκοπό ορίζονται οι παράμετροι σχεδίασης και διαμόρφωσης της. Κωδικοποιούνται οι διάφορες συμπεριφορές και τα χαρακτηριστικά της εκάστοτε θέσης που έχουν προκύψει από την παραπάνω ανάλυση και δημιουργείται έτσι ένα δυναμικό σύστημα διαμόρφωσης της δομής με βάση την εκάστοτε θέση τοποθέτησης.
Η απλότητα ενός μονολιθικού όγκου στο βραχώδες τοπίο της Σίφνου συνδυαστικά με την επίδραση που έχουν τα συνεχώς εναλλασσόμενα μοτίβα αλληλεπίδρασης μεταξύ των χρηστών στη διάρκεια της ημέρας και του χρόνου, οδηγεί στη μεταμόρφωση ενός βασικού στοιχείου υποδομής σε έναν εναλλακτικό κόμβο με ανθρωποκεντρικό ενδιαφέρον και ταυτόχρονο σεβασμό προς τους περιορισμούς που τίθενται από τα εκάστοτε γεωγραφικά δεδομένα.
Ο τελικός όγκος δομείται από όψεις τραπεζοειδούς μορφής με τριγωνικές λεπτομέρειες. Ο εσωτερικός χώρος εξαγωνικής κάτοψης στέφεται από ένα αίθριο, το οποίο προκύπτει από τις συνεχείς πλέξεις νήματος, οι οποίες αποσκοπούν στη διαφοροποιημένη σκίαση της κατασκευής λόγω των κατά μήκος ακμών του νήματος. Στο σύνολό της η κατασκευή συνδυάζει πλήθος χαρακτηριστικών ώστε να δημιουργήσει μια χωρική μήτρα ανάμειξης των διαφορετικών ομάδων χρηστών των μονοπατιών.
As technology evolves, the potential of architectural design is growing. The need for energy efficient design can work throughout the planning process and in combination with the amount of data that can be sourced for each part to produce new spatial qualities with particular characteristics.
Our design freedom is related to the freedom that our tools give us. Through the implementation and combination of our parametric design tools, it is possible to study the different behaviours of the structure based on their energy characteristics. At the same time, we have the ability to look at and manipulate the number of data at will to create new intangible datascapes, which in turn are integrated into the production of new spatial situations that are directly related to their environment.
This allows simultaneous feedback with design modifications, so as it is executed in the modelling environment, information and analysis work bidirectionally. Thus, the two-way relationship between information and design is actively expressed.
The participants were given the design brief of a temporary dwelling structure that is placed on the Sifnos trail network. The design process had to be based on the analysis of the various weather data of the area and the various data sets that characterise it, such as user groups and points of interest in close proximity to the site. The ultimate goal was to create a mathematical formula that combines the data set and transforms the numeric data into spatial qualities.
Beyond the various design features the structure had to be studied in terms of construction, while the design was built on a scale of 1: 1, which was temporarily placed on the hill of Philopappou.
The synthesis is implemented through the use of databases that are filtered and create new digital landscapes ready to accommodate new spatial qualities. Thus, characteristic values and relative axioms are defined, which in turn are replicated to fit the morphological and synthetic documentation of the structure.
The new spatial reality is placed at the intersection points of the network of paths. The central body of the frame consists of the connection of wooden elements with a parameterised fibre weaving to the upper horizontal surface. The size of the openings is determined on the basis of a custom method of assessing the significance of flow of the paths based on the social filters of the different user groups under consideration.
The structure, beyond its obvious role as an infrastructure to provide shading to the users of the paths, aims at the interaction and osmosis between different user groups. Based on its programmatic purpose, its design and configuration parameters are defined. The various behaviours and attributes of each location that have been deduced from the above analysis are encoded and thus a dynamic system that formulates the structure is created based on the location.
The simplicity of a monolithic volume in the rocky landscape of Sifnos, combined with the influence of continually changing patterns of interaction between users during the day and time, leads to the transformation of a basic element of infrastructure into an alternative node of anthropocentric interest and simultaneous respect for the constraints imposed by geographic data.
The final volume is constructed from trapezoidal shaped faces with triangular details. The inner space of a hexagonal top is crowned by a patio resulting from continuous fibre weaving, which are designed to differentiate shading of the structure due to the longitudinal edges of the yarn. As a whole, the construction combines numerous features to create a spatial matrix of social fusion of the different user groups of the paths.
